Het zit er weer op
Door: Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
09 December 2014 | Oeganda, Kampala
6 7 8 december
Terug in de grootte stad Kampala. De terugreis van Amasiko naar Kampala is voorspoedig verlopen. In het donker rijden vind ik minder prettig, maar de Ugandezen zijn zeker van zichzelf zoals ze lopen, fietsen en brommer rijden langs de grote weg waar de auto' s met 100 km voorbij razen. Ik heb deze keer ook weer een groot stuk mogen rijden, maar wel bij daglicht. Het wegennet verbetert aanzienlijk. Er staan verkeersborden en plaatsnamen borden en er is een aparte strook voor de voetgangers en fietsers aangelegd. Terwijl de kinderen in Nederland verblijd zijn met pakjes, loopt mijn ochtend erg rustig. Poeh weer even wennen, niets doen. We rijden rond 12 uur de stad in, er moet gepind worden, we doen er een uur over voordat we een pinautomaat vinden die geld geeft. We eten bij een eenvoudig restaurant, rijden terug en tegen 5 uur gaan we op weg naar een bruiloft. Er moet eerst nog wel een cadeau gekocht worden. Dit kost ook weer ruim een uur, na zessen komen we het feestadres. Op een open plek staan tenten met aangeklede tafels en stoelen. In de midden een speciale aangeklede tent voor het bruidspaar en veel bruidstaarten opeengestapeld die later worden weggegeven aan familie en vrienden. Het ceremoniële gedeelte is al achter de rug en de cadeaus worden gegeven met telkens weer een toespraak. Na een uur mogen we eten gaan halen vanaf een buffet. Het duurt allemaal erg lang want er zijn niet genoeg borden! Uiteindelijk hebben we eten maar het is wel koud. Daarna gaat het cadeaus geven met de toespraak weer verder en vertrekken we rond negen uur huiswaarts. Het is erg druk in de stad en zijn pas om half elf thuis. Ik ga nog even een paar uurtjes slapen voordat de taxi mij om 1 uur komt halen voor de rit van 5 kwartier naar de vluchthaven van Entebbe. Het zit erop. De vluchten en de overstap gaan prima en de service van Turkisch Airlines is erg goed. Wordt helaas wel ziek in de vlucht van Entebbe naar Istanbul. Maagpijn en misselijkheid,
paracetamol, imodium, toilet en een glas water brengen rust. Dit is waarschijnlijk het gevolg van het eten van de bruiloft!! Na 21 uur reizen stap ik uit de trein in Breda waar mijn kids me opwachten.
Als ik de volgende ochtend met mijn hond Floyd wandel in het buitengebied van Klein Zundert tijdens een prachtige opgaande zon overpeins ik wat een geweldige ervaring dit weer was. Wat bof ik met mijn collega's en lieve zus die dit voor mij mogelijk hebben gemaakt om 12 dagen naar Oeganda te kunnen gaan. Ik word die dag nog blijer als me vertelt wordt op mijn werk bij stichting Elisabeth dat ik een vast contract krijg voor 20 uur. What a happy woman I'm!!!
Nu op naar het volgend avontuur.....Oma worden in 2015.
Terug in de grootte stad Kampala. De terugreis van Amasiko naar Kampala is voorspoedig verlopen. In het donker rijden vind ik minder prettig, maar de Ugandezen zijn zeker van zichzelf zoals ze lopen, fietsen en brommer rijden langs de grote weg waar de auto' s met 100 km voorbij razen. Ik heb deze keer ook weer een groot stuk mogen rijden, maar wel bij daglicht. Het wegennet verbetert aanzienlijk. Er staan verkeersborden en plaatsnamen borden en er is een aparte strook voor de voetgangers en fietsers aangelegd. Terwijl de kinderen in Nederland verblijd zijn met pakjes, loopt mijn ochtend erg rustig. Poeh weer even wennen, niets doen. We rijden rond 12 uur de stad in, er moet gepind worden, we doen er een uur over voordat we een pinautomaat vinden die geld geeft. We eten bij een eenvoudig restaurant, rijden terug en tegen 5 uur gaan we op weg naar een bruiloft. Er moet eerst nog wel een cadeau gekocht worden. Dit kost ook weer ruim een uur, na zessen komen we het feestadres. Op een open plek staan tenten met aangeklede tafels en stoelen. In de midden een speciale aangeklede tent voor het bruidspaar en veel bruidstaarten opeengestapeld die later worden weggegeven aan familie en vrienden. Het ceremoniële gedeelte is al achter de rug en de cadeaus worden gegeven met telkens weer een toespraak. Na een uur mogen we eten gaan halen vanaf een buffet. Het duurt allemaal erg lang want er zijn niet genoeg borden! Uiteindelijk hebben we eten maar het is wel koud. Daarna gaat het cadeaus geven met de toespraak weer verder en vertrekken we rond negen uur huiswaarts. Het is erg druk in de stad en zijn pas om half elf thuis. Ik ga nog even een paar uurtjes slapen voordat de taxi mij om 1 uur komt halen voor de rit van 5 kwartier naar de vluchthaven van Entebbe. Het zit erop. De vluchten en de overstap gaan prima en de service van Turkisch Airlines is erg goed. Wordt helaas wel ziek in de vlucht van Entebbe naar Istanbul. Maagpijn en misselijkheid,
paracetamol, imodium, toilet en een glas water brengen rust. Dit is waarschijnlijk het gevolg van het eten van de bruiloft!! Na 21 uur reizen stap ik uit de trein in Breda waar mijn kids me opwachten.
Als ik de volgende ochtend met mijn hond Floyd wandel in het buitengebied van Klein Zundert tijdens een prachtige opgaande zon overpeins ik wat een geweldige ervaring dit weer was. Wat bof ik met mijn collega's en lieve zus die dit voor mij mogelijk hebben gemaakt om 12 dagen naar Oeganda te kunnen gaan. Ik word die dag nog blijer als me vertelt wordt op mijn werk bij stichting Elisabeth dat ik een vast contract krijg voor 20 uur. What a happy woman I'm!!!
Nu op naar het volgend avontuur.....Oma worden in 2015.
-
10 December 2014 - 11:25
Marian Kuijpers:
Ingrid,
De ervaringen die we opdoen maken ons wijs. Geweldig dat je volgende avontuur " het oma worden" is. Hier ga je veel van genieten. En gefeliciteerd met je baan. -
10 December 2014 - 12:04
Ingrid:
Welkom in het natte Nederland. Wat een fijne tijd heb je weer gehad. Gefeliciteerd met je baan. Fijn zeg. -
11 December 2014 - 10:36
Marlies Daamen:
Bedankt Ingrid dat we door middel van jouw verhaaltjes weer een beetje hebben kunnen genieten van mooi Afrika.
Welkom thuis..Hele fijne Kerstdagen en 2015 kan voor jou al niet meer stuk aanstaande oma ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
